Sommige trainers kom je tegen en je voelt meteen: die zit hier precies al jaren. Zo eentje is Claudio. Van kinesist-tip tot vaste waarde bij Termien: zijn pad is misschien atypisch, maar het past perfect bij hem. Tijd voor een babbel.

Wie ben je en hoe belandde je bij Termien?

Claudio: “Ik ben Claudio, 40 jaar, en ik woon zo’n 10 km van de club. Eigenlijk is mijn kinesist, Ine, de schuldige,” lacht hij. “Zij zette me op het spoor van Termien. Zo leerde ik Ali, mijn mentor, kennen. Ik schreef me vervolgens in als vrijwilliger en begon ik vorig jaar bij de U9 als trainer. Dankzij mijn collega-trainers daar heb ik gigantisch veel bijgeleerd. Nu zit ik bij de U7… nieuw avontuur, nieuwe energie.”

“De club voelt voor mij als familie. Ze behandelen me hier goed, en eerlijk: ze hebben een stukje van m’n hart gekregen.”

Had je voordien al ervaring als trainer?

Claudio: “Ik ben ooit vrijwilliger geweest bij de U13 van FC Park, maar dat was in een moeilijke periode van mijn leven. Nu voel ik dat ik opnieuw op de juiste plek zit — met de juiste mindset.”

Hoe zou je je trainerstijl omschrijven?

Claudio: “Ik denk dat ik een rustige trainer met veel empathie ben. Ik probeer te voelen wat de kinderen nodig hebben. Ik leg veel uit, misschien soms iets té uitgebreid,” zegt hij met een grijns. “Ze zeggen vaak dat ik te zacht ben, maar ik blijf gewoon mezelf. Dat werkt voor mij — en voor de kinderen.”

Al heb je ook een andere kant…

Claudio: “Mijn temperamentvolle kant bedoel je?… Ja, die bestaat ook! Maar die komt alleen naar buiten als kinderen elkaar opzettelijk pijn doen of onrespectvol zijn. Dat tolereer ik echt niet! Zolang ze respect tonen, ben ik de meest relaxte mens die je maar kan vinden.” (glimlacht)

Waarom koos je ervoor om de U7 te trainen?

Claudio: “Goh weet je, kinderen zijn nu éénmaal de toekomst. Ik wil er alles aan doen om hen daarbij te helpen groeien. Toen ik zelf jong was en voor profvoetballer ging, werd er weinig gekeken naar hoe een kind zich voelt als het moeilijk gaat. Ik wil die coach zijn die ik zelf niet had.”

Wat vind je zo mooi aan deze leeftijd?

Claudio: “De puurheid. De liefde. De vreugde. Je ziet ze letterlijk stappen zetten in de basis: dribbels, pasjes, traptechniek… En ja, soms wil ik dat ze een pas geven als ik het vraag. Dan gebruik ik een ‘magisch woordje’… maar zelfs dan lukt het niet altijd,” zegt hij lachend. “Maar dat is net het mooie aan deze leeftijd.”

Wat is je grootste wens voor dit seizoen?

Claudio: “Dat ze vooral plezier maken terwijl ze bijleren. En dat ze later ooit terugdenken: Onze trainer deed zijn best voor ons, en we waren blij.”

Wat doe je nog naast voetbal?

Claudio: “Ik schrijf wat muziek (rap/hiphop), ik dans, ik game heel af en toe, ik geniet van de natuur… en sinds kort zit ik in de gym om terug wat te doen aan m’n lichaam!”

Quote van de trainer

Claudio: “Een dag niet geleerd, is een dag niet geleefd!”